|
ترانه ی زندگیم (Loyal) 
| ||
|
نشسته بود روی زمین و داشتیه تیکه هایی رو از زمین جمع می کرد. بهش گفتم: کمک نمی خوای؟ گفت: نه! گفتم: خسته میشی خوب بذار کمکت کنم دیگه..؟ گفت: نه خودم جمع می کنم! گفتم: حالا تیکه ها چی هستن..؟ بدجوری شکسته معلوم نیست چیه..! نگاه معنی داری کرد و گفت: قلبم. این تیکه های قلب منه که شکسته خودم باید جمعش کنم. بعدش گفت:میدونی چیه رفیق؟آدمای این دوره زمونه دل داری بلد نیستن، وقتی میخوای یه دل پاک و بی ریا رو دستشون بسپری هنوز تو دستشون نگرفته میندازنش زمین و میشکوننش. میخوام تیکه هاش رو بسپرم دست صاحب اصلیشون اون دلداری خوب بلده...آخه میدونی، اون خودش گفته که قلبهای شکسته رو خیلی دوست داره، میخوام بدم بهش بلکه این قلب شکسته خوب بشه.... من تو این فکر موندم که چرا ما آدما دلداری بلد نیستیم..!!!؟ دلم میخواست بهش بگم خوب چرا دلت رو دست هرکسی میسپری؟ انگاری فهمید تو دلم چی گفتم، برگشت و گفت: دلم رو دست هر کسی نسپردم اون برای من همه کس نبود گفت و اینبار سمت دریا رفت.... [ جمعه 87/8/3 ] [ 9:48 صبح ] [ رضا تنها ]
|
درباره وبلاگ  | |
| [ طراحی : نایت اسکین ] [ Weblog Themes By : night skin ] | ||
